Het grootste verlies dat je kan overkomen is het verlies van een kind, zo werd ons in 1999 voorgehouden door een deskundige in rouwbegeleiding. Een aantal maanden daarvoor hadden wij onze babydochter verloren na een kortstondig aards samenzijn van 44 dagen. Dagen, want wij dachten en telden in dagen. Haar tweelingbroer – aards ons enige kind – mocht bij ons blijven.
Het duurde nog jaren voordat ik spiritueel echt wakker werd geschud tijdens wat terugkijkend een levenslange zoektocht bleek. Al snel nadat mijn dochter weer naar ‘huis’ was gegaan, begon zij tekenen te sturen vanuit die andere dimensie waarin zij verbleef. Tekenen die diepe indruk op mij maakten en nog steeds haarscherp op mijn netvlies staan, maar waar ik destijds nog geen diepere verbinding mee kon maken. Ik werd te veel in beslag genomen door mijn dagelijkse beslommeringen.
Toch is mijn dochter mij altijd blijven roepen in de onderstroom en ben ik op zoek gebleven naar een diepere zingeving vanuit – wat later bleek – mijn enorme gevoeligheid. Intens dankbaar ben ik voor de ‘gesprekken met mijn dochter’ die ik geïnspireerd schrijf. Zij is bijzonder gidsend in mijn leven.
Voorzichtig – omdat ik mij daarin nog zeer kwetsbaar voelde – ben ik deze gesprekken vanaf 2018 in kleine kring gaan delen. Gesteund door de oprechte reacties en liefdevolle bemoediging voel ik dat het nu – in deze bijzondere tijd – kloppend is om deze gesprekken ook met jou te delen. Ze gaan over zingeving vinden in het grootste verlies dat je kan overkomen en mijn persoonlijke bewustwordingsproces. Uiteindelijk is mijn grootste verlies ook mijn grootste geschenk gebleken.
Ik hoop dat de gesprekken je steunen, troosten en inspireren.
Een warme groet, Sabine
3 mei 2020
PS. Als je het fijn vindt om de ‘gesprekken met mijn dochter’ te volgen, meld je dan hieronder aan. Elke keer wanneer ik een gesprek plaats, ontvang je daarover een mail. Ik spam niet.
Copyright 2020© Sabine Vekemans All rights reserved.
